พระสมเด็จองค์นี้พุทธลักษณะโดยรวมเป็นพิมพ์ทรงพระประธานแบบพิมพ์สันทัด พระเกตุเป็นเกศปลีปลายเป็นคตกฤชเล็กน้อย
พระศิระและพระพักตร์เป็นพระพักตร์แบบผลมะตูม
สำหรับองค์นี้พิมพ์ทรงค่อนข้างชัดเจนสามารถเห็นพระเนตรข้างซ้ายและเมื่อพลิกดูจะแลเห็นสัณฐานของพระกรรณค่อนข้างขัดเจนปลายพระกรรณเหยียดตรงเห็นราง
ๆ
พระศอจะเห็นเป็นลำจากพระหนุและค่อย ๆ
กลืนหายไปยังแนวพระอังสา
ในองค์นี้จะแลเห็นว่าพระอังสาวาดเว้าในลักษณะปีกกา ซอกพระกัจจะซ้ายคอดกว่าซอกพระกัจจะด้านขวา ที่พระอุระเบื้องซ้ายแลเห็นพระสังฆาฏิราง
ๆ ลำพระองค์เป็นแบบผายแลดูสง่างามมาก ๆ
ครับ ลีลาการทอดพระพาหาโค้งสลวยในลักษณะวาดมนเป็นสามตอนคือ พระพาหุ
พระกร และพระหัตถ์
พระเพลาแสดงส่วนพระชงม์วางราบซ้อนกันอย่างชัดเจน พระอาสนะประกอบด้วยอาสนะ 3 ชั้น
ชั้นบนจะมีลักษณะนูนหนาปลายทั้งสองมน
ชั้นกลางเป็นลักษณะคมขวานฐานสิงห์
ชั้นล่างเป็นเท่งนูนหนากว่าทุกชั้นผิวราบเรียบเสมอกัน ระหว่างพระเพลาและพระอาสนะชั้นบนมีเส้นแซมบาง
ๆ หนึ่งเส้นที่ใต้พระเพลาเรียกว่า นิสีทนะ และระหว่างอาสนะชั้นที่หนึ่งกับอาสนะชั้นที่สองจะปรากฏเส้นแซมอีกหนึ่งเส้นเรียกว่า บัวลูกแก้ว และจากเอกลักษณ์ตรงนี้เองที่เรียกพิมพ์นี้อีกชื่อหนึ่งว่า พิมพ์ทรงพระประธานฐานแซมสอง ซุ้มประภามณฑลมีลักษณะหวายผ่าซีก
ผนังคูหาจากซุ้มประภามณฑลไปยังองค์พระจะลาดต่ำลงเล็กน้อย
กรอบกระจกหรือชายกรอบด้านซ้ายมือขององค์พระจะวิ่งมาบรรจบกับเส้นซุ้มประภามณฑลที่ตรงกับชายจีวรที่ลงสัมผัสกับพระชานุในระดับราบพอดี
สำหรับด้านหลังของพระสมเด็จองค์นี้
จะมีร่องรอยคล้ายกาบหมากซึ่งเกิดจากการผ่านระยะเวลากว่าหนึ่งร้อยปีของปูนปั้นผสมมวลสารต่าง
ๆที่ธรรมชาติได้รังสรรไว้อย่างสวยงาม
พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์พระประธานฐานแซมสองนี้สร้างในขณะที่สมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต
) พรหมรังสี มีอายุได้
80 ปี ประมาณปี
พ.ศ. 2410 ในขณะนั้นท่านครองสมณศักดิ์เป็นสมเด็จพระพุฒาจารย์ มีแม่พิมพ์อยู่ 2
แม่พิมพ์ มีเนื้อทั้งหมด 7
เนื้อ
สำหรับพระสมเด็จองค์นี้เป็นพระสมเด็จที่ใช้แม่พิมพ์ที่ 2 มีวรรณะสีขาวอมเหลือง
ส่วนผสมของเนื้อหามวลสารประกอบด้วย
ผงวิเศษทั้งห้า ข้าวสุก ผงเกสร
กล้วย ผงใบลาน ผงใบเสมา
ผงดำ และน้ำมันตังอิ๊ว
คลิกขวาที่รูปแล้วเลือก Open Link in New Tap เพื่อชมภาพใหญ่ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น