พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ทรงพระประธาน ( เนื้อผงดำ )

พระสมเด็จองค์นี้ พุทธลักษณะโดยรวมเป็นพิมพ์ทรงพระประธานแบบพิมพ์โปร่ง   จะมีลักษณะทำนองเดียวกับพิมพ์เขื่องแต่จะมีสัดส่วนสัณฐานโปร่งและเขื่องกว่าเล็กน้อย  พุทธลักษณะสง่าผ่าเผยแต่ส่วนลึกและโค้งนูนจะน้อยลงไปหน่อย  พระเกตุจะเป็นแบบเกตุเรียวยาวจรดเส้นซุ้มประภามณฑล   พระศิระและวงพระพักร์เป็นแบบเสี้ยม  พระศอเป็นเส้นแบบกลืนหาย  พระอังสามีลักษณะช่วงแคบแต่มีปีกกา ลำพระองค์แบบตัววี
  พระพาหาแนวค่อนข้างทิ้งดิ่งลีลาโค้งน้อย ๆ  พระกรทั้งสองวาดโค้งกลมกล่อม   พระเพลาค่อนข้างแคบทอดเหยียดใกล้แนวระดับหรีอแสดงลีลาโค้งเล็กน้อย   พระอาสนะเป็นแบบธรรมดา  ระยะช่องไฟระหว่างทั้งสามชั้นโปร่งความนูนหนาของฐานมีน้อย  ฐานชั้นบนโค้งน้อย ๆ  ระหว่างฐานชั้นบนกับพระเพลามีเส้นพระนิสีทนะ  ฐานชั้นกลางค่อนข้างบอบบางแนวคมขวานบางคม   ฐานชั้นล่างค่อนข้างหนา หัวฐานซ้ายถูกตัดมุมบนออกอีกครั้งหนึ่งและหัวฐานขวาตัดสอบมาก  ซุ้มประภามณฑลลักษณะหวายผ่าไม่หนานัก  ด้านข้างทั้งสองสอบเข้าหากันมาก   ด้านซ้ายมีการย้วยในตอนกลาง ๆ  ผนังคูหาเป็นบริเวณที่กว้างและมีลักษณะค่อนช้างจะราบเรียบ   ทรงกรอบ การตัดกรอบค่อนข้างสอบเข้าหากัน  ความหนาของกรอบไม่มากนัก  สำหรับด้านหลังจะมีลักษณะหลังเรียบ  มีรอยพรุนปลายเข็ม  และร่องรอยการยุบแยกตามธรรมชาติของกาลเวลา  มีรอยที่ใช้ลวดถักร้อยแขวนให้เห็นราง ๆ   มองดูมีเสน่ห์และเคร่งขรึมมาก ๆ

      พระสมเด็จวัดระฆัง    พิมพ์พระประธานแบบพิมพ์โปร่งนี้สร้างขึ้นในขณะที่  สมเด็จพระพุฒาจารย์  ( โต  )  พรหมรังสี   มีอายุได้  66  ปี  ประมาณปี  พ.ศ. 2396   ขณะนั้นท่านครองสมณศักดิ์เป็นพระเทพกวีศรีวิสุทธินายก  แม่พิมพ์ที่ใช้เป็นแม่พิมพ์หินมีดโกน     ส่วนผสมของเนื้อหามวลสารประกอบด้วย   ผงวิเศษทั้งห้า   ผงใบลานเผา  ( นำใบลานที่เจ้าประคุณสมเด็จท่านได้จารอักขระเลขยันต์ มาเผาให้ไหม้แล้วเอาผงเถ้าใบลานมาใช้ ) ผงดำ ( นำแม่พิมพ์ที่ชำรุดมาเผาให้เป็นเถ้าแล้วนำมาบดเป็นผงดำนำมาช้ )  ข้าวสุก   น้ำอ้อยเคี่ยว   ลักษณะของเนื้อจะออกวรรณะสีเทาเข้มแซมด้วยจุดสีขาวประปราย  ผิวนอกที่ผ่านกาลเวลาอันยาวนานจะออกเป็นสีดำ   เนื้อนี้พบหาได้ยากมากครับเพราะสร้างน้อย

.

คลิกขวาที่รูปแล้วเลือก  Open Link in New Tap เพื่อชมภาพใหญ่ครับ